BIA-ALCL – rzadki nowotwór piersi a bezpieczne alternatywy implantów

Czym jest BIA-ALCL?

Anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy BIA-ALCL (ang. breast implant-associated anaplastic large cell lymphoma) to wyjątkowo rzadko występujący nowotwór piersi, którego występowanie, w świetle najnowszych doniesień naukowych, związane jest z niektórymi rodzajami implantów piersiowych. Po raz pierwszy został opisany w 1997 roku, jednakże dopiero w ostatnich kilku latach, stał się on przedmiotem licznych doniesień i badań, dlatego zakres wiedzy o tym nowotworze jest jeszcze stosunkowo mały.

U kogo występuje?

BIA-ALCL występuje  wyłącznie u pacjentek, które przez długi okres czasu mają implanty o głęboko teksturowanej powierzchni, stosowanej głównie w implantach o kształcie anatomicznym. Tak więc potencjalne ryzyko wystąpienia wspomnianego typu nowotworu dotyczy kobiet, które przebyły kilka lat wstecz wszczepienie implantów piersiowych o głęboko teksturowanej powierzchni, zarówno ze wskazań estetycznych jak i rekonstrukcyjnych oraz korekty płci. Nie wykazano dotychczas aby implanty o gładkiej lub prawie gładkiej powierzchni były związane z ryzykiem wystąpienia BIA-ALCL. Ryzyko wystąpienia BIA-ALCL rośnie wraz z wiekiem. Dla 50 r.ż. wynosi ono 1:35 000 natomiast dla 70 r.ż. 1:7000.

Najnowsza analiza statystyczna szacują, nowotwór ten wystąpić może po kilku latach od implantacji 1 na 7000 przypadków wszczepienia implantu. Średni czas postawienia diagnozy od momentu wszczepienia protezy wynosi około 10 lat.

Ograniczenia i zalecenia

Niektóre kraje, jak np. Kanada czy Australia na skutek potwierdzonego związku pomiędzy implantami o teksturowanej powierzchni a ryzykiem wystąpienia BIA-ALCL wprowadziły ograniczenia stosowania tego rodzaju implantów oferowanych przez niektórych producentów. W kwietniu 2019 roku krok ten poczyniła już Francja. Rzeczywisty stopień ryzyka BIA-ALCL nie jest jeszcze dokładnie znany. Uważa się, że częstość występowania tego nowotworu jest obecnie znacznie zaniżana, gdyż wiele jego przypadków nie jest zgłaszanych. Dlatego też, kobiety chcące zminimalizować ryzyko jego wystąpienia powinny zdecydować się na zastosowanie implantów piersiowych o powierzchni gładkiej lub o tzw. nanoteksturze od 0 do 10 mikronów ponieważ implanty o typowo gładkiej powierzchni niestety mają swoje udokumentowane przez lata wady, z powodu których zostały zastępowane przez endoprotezy teksturowane.

Nowoczesne alternatywy

Od kilku lat używane są implanty o nanoteksturze poniżej 10 mikrometrów (3,2 mikrometra), które zostały uznane przez renomowane instytucje jako endoprotezy o gładkiej powierzchni (rys.nr 1). Centrum Medyczne Bieńkowski było pierwszą Kliniką w Polsce, która rozpoczęła na szerszą skalę stosować te endoprotezy w swojej działalności do wszystkich uznanych wskazań od estetycznych do rekonstrukcyjnych. Zastosowaliśmy je również do jednoczasowych operacji naprawczych w podskórnej mastektomii ze wskazań zależnych od aquafilingu.

Praktyka kliniczna i bezpieczeństwo

Przez ostatnich kilka lat wykonanych zostało z bardzo dobrymi efektami kilkaset zabiegów przy udziale zdarzeń niepożądanych z częstością poniżej 1 %. Jest to zgodne z doniesieniem zawartym w artykule Aesthetic Surgery Journal 2017,1-12 Marcos Sforza MD et All - Pt. Preliminary 3-year evaluation of experience with Silksurface and Velvetsurface Motiva Silicone Breast Implants: A Single-Center Experience with 5813 Consecutive Breast Augmentation Cases w którym autorzy podają częstość występowania ogólnych powikłań na poziomie 0,76%. 

Nie byliśmy zmuszeni do wykonania powtórnie ani jednego zabiegu z powodów takich jakie miły miejsce po wszczepianiu endoprotez poprzedniej generacji.

Biorąc pod uwagę statystyki z niemal 25-letniej praktyki, na podstawie ponad 2,5 tysiąca zabiegów (5 tysięcy sztuk implantów) wykonanych przed wprowadzeniem nowoczesnych implantów, częstość występowania zdarzeń niepożądanych w IV generacji implantów wynosiła około 7,2%, a w V generacji 3,5%. Obecnie wykonane zabiegi wymiany implantów, realizowane na życzenie pacjentek w celu zwiększenia rozmiaru, wskazują na zupełnie inny obraz tkanek otaczających protezy. Nie stwierdza się obecności płynu w przestrzeni wokół protezy, odczynowego rozrostu tkanki włóknistej, złogów włóknika ani wybroczyn krwawych. Świadczy to o dobrej tolerancji protezy przez tkanki i braku przewlekłego stanu zapalnego, który mógłby prowadzić do niepożądanych powikłań.

Certyfikacja

W 2018 roku wdrożono procedurę certyfikacyjną w celu dokładnego zbadania bezpieczeństwa i skuteczności nowej generacji implantów. Po jej zakończeniu produkty te mają być jednymi z najlepiej udokumentowanych pod kątem bezpieczeństwa na świecie.