Marszczenie implantów

Marszczenie się implantów (tzw. rippling) to jedno z najczęstszych powikłań po powiększeniu piersi.

Słowo „rippling” pochodzi od angielskiego czasownika „to ripple”, który oznacza „falować”, „marszczyć się”. Terminem tym określamy powikłanie polegające na występowaniu marszczeń, bruzd i fałd na powierzchni implantu, które odznaczają się pod skórą. Powikłanie to występuje częściej w przypadku implantów wypełnionych roztworem soli fizjologicznej i u bardzo szczupłych kobiet, u których nie ma wystarczająco dużo tkanki, aby dokładnie pokryć implant.

Marszczenie się implantów jest powodem zmartwień wśród pacjentek ze względu na niepokojący wygląd. Należy pamiętać, że marszczenie się implantu nie występuje bezpośrednio po lub krótko po operacji, a po upływie kilku lub kilkunastu miesięcy, kiedy pacjentce wydaje się, że nie ma już ryzyka wystąpienia komplikacji.

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia ripplingu, pacjentka powinna skonsultować się z doświadczonym chirurgiem, który dobierze odpowiedni rodzaj implantu i technikę zabiegową wskazaną w przypadku konkretnych uwarunkowań anatomicznych.

Falowanie implantu to średnio lub długoterminowe powikłanie związane z zabiegiem powiększenia piersi. Możemy go jednak uniknąć, ponieważ znamy jego przyczyny, wśród których należy wymienić:

• niska gęstość żelu silikonowego: jedną z możliwych przyczyn ripplingu jest wykorzystanie implantu wypełnionego mniej gęstym (kohezyjnym) żelem silikonowym. Na rynku dostępnych jest wiele marek i rodzajów implantów, które różnią się nie tylko kształtem, rozmiarem, jakością i ceną, ale także gęstością żelu silikonowego. Stabilność implantu zależy głównie od gęstości i stopnia kohezyjności jego wypełnienia. Im gęstszy jest żel wypełniający protezę, tym jest ona trwalsza i stabilniejsza, przez co istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia zjawiska falowania implantu.
• atrofia tkanek: mało stabilne implanty powodują atrofię tkanek. Bardzo miękkie implanty oraz protezy wypełnione mało gęstym żelem silikonowym przyczyniają się do osłabienia tkanek, przez co z czasem pojawiają się widoczne gołym okiem marszczenia.

• miejsce wprowadzenia implantu: również miejsce, w którym umieszcza się protezę, może mieć duże znaczenie. Technika umieszczania implantów podgruczołowo wiąże się z wprowadzeniem implantu nad mięśniem, a nie pod nim, przez co mniej tkanki pokrywa implant i może dojść do falowania protezy. W przypadku umieszczenia implantu podmięśniowo, czyli pod mięśniem klatki piersiowej, istnieje mniejsze prawdopodobieństwo marszczenia się implantu.

• implanty okrągłe: większość producentów oferuje okrągłe protezy wypełnione mniej stabilnym żelem i implanty anatomiczne (o kształcie kropli wody) wypełnione gęstszym silikonem. Z tego względu istnieje prawdopodobieństwo, że wybrany okrągły implant będzie miał mniej kohezyjne wypełnienie. Pacjentka, która decyduje się na implant okrągły, powinna brać pod uwagę, że istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia zjawiska falowania implantów w przyszłości.