Jak pozbyć się nadmiernej potliwości?

Lek. med. Jacek Ściborowicz to specjalista medycyny estetycznej z wieloletnim doświadczeniem i ekspert w zakresie małoinwazyjnych zabiegów laserowych. Jest założycielem prywatnego gabinetu medycyny estetycznej Medivita w Tarnowie. Dzisiaj opowiada nam o tym, jak można leczyć przykrą dolegliwość, jaką jest nadpotliwość.

Czym jest i jak często występuje nadpotliwość?

Nadpotliwość jest problemem, z którym boryka się około 1% dorosłej populacji ludzkiej, najczęściej w wieku od 25-60 lat. Dla osób objętych tą przypadłością często staje się on poważnym problemem społecznym odbijającym się niekorzystnie na kontaktach interpersonalnych, życiu prywatnym i zawodowym, często doprowadzając takie osoby do zaburzeń nerwicowych oraz depresji.

Osoby takie pozostawione bez leczenia często wpadają w swoistą pętlę sprzężenia zwrotnego. Z powodu nadmiernego pocenia się ograniczają kontakty z innymi ludźmi, a w momencie podejmowania takich kontaktów, wskutek lęku przed wystąpieniem nadmiernego pocenia podświadomie stymulują gruczoły potowe do jeszcze większej produkcji potu i koło się zamyka.

O nadpotliwości mówimy wtedy, gdy ilość wydzielanego potu znacznie przewyższa fizjologiczny stan, czyli wówczas gdy wydzielamy dobowo nawet kilka litrów potu. Nadpotliwość może być uogólniona i miejscowo ograniczona np. do dłoni, stóp czy też pach.

Jakie są przyczyny nadpotliwości?

Najczęstszą przyczyną nadmiernego pocenia się jest uwarunkowanie genetyczne, czyli hyperhydroza idiopatyczna na podłożu emocjonalnym stanowiąca 90% przypadków, ale oczywiście mogą być inne przyczyny wtórne jak np. nadczynność tarczycy, cukrzyca, choroby przysadki. Te przyczyny stanowią 10% wszystkich przypadków.

Są kraje takie jak np. Niemcy czy Szwajcaria, gdzie ustawowo uznaje się ten stan za chorobę, podczas gdy w innych krajach, jak np. w USA traktuje się nadpotliwość jako defekt kosmetyczny. Niestety w Polsce nadpotliwość nie jest traktowana jako choroba.

Czy nadpotliwość da się wyleczyć?

Do niedawna nie było tak naprawdę skutecznego leczenia. Klasyczne metody leczenia to preparaty działające miejscowo, zawierające m.in. sole chlorku glinu, formalinę, leki ogólne (np. antycholinergiczne), leki uspakajające, lub miejscowe leczenie (np. jontoforezy).

Są również próby leczenia chirurgicznego m.in. poprzez wycinanie gruczołów potowych lub ich usuwanie laserem CO2. Zabiegi te jednak obarczone są dużym ryzykiem powikłań pooperacyjnych.

Najskuteczniejszą metodą leczenia jest poddanie obszaru skóry objętego wzmożona potliwością obstrzykiwaniem toksyną botulinową, wykonując wcześniej tzw. próbę Minora określającą miejsca wzmożonej potliwości.

Mechanizm działania toksyny botulinowej polega na hamowaniu wydzielania acetylocholiny z zakończeń nerwowych – substancji będącej neuroprzekaźnikiem odpowiedzialnym w tym wypadku za pobudzenie do wydzielania gruczołów potowych.

W przypadku dłoniowej powierzchni rąk konieczne jest wykonanie znieczulenia, a w przypadku okolic pach zabieg jest mniej bolesny i wystarczy znieczulenie kremem Emla.

Ta metoda stosowana jest od 10 lat i jest to metoda bezpieczna. Jak do tej pory jest to najskuteczniejsza technika, pozwalająca na ustąpienie dolegliwości na okres około 8 miesięcy. Oczywiście nie jest to leczenie przyczynowe, lecz objawowe – likwidujemy sam proces wydzielania potu, niemniej jednak w tym okresie umożliwiamy pacjentowi bez stresu powrót do normalnych czynności zawodowych, przerywając często tym samym błędne koło nasilające proces chorobowy.