Zbyt duży, garbaty, za mały - operacje korekcji nosa

Prof. dr hab. Piotr Wójcicki to specjalista chirurgii plastycznej, rekonstrukcyjnej i estetycznej z wieloletnim doświadczeniem, a także nauczyciel akademicki i wykładowca na wydziałach lekarskim i stomatologicznym Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu. Od ponad 20 lat prowadzi prywatną Klinikę Chirurgii Plastycznej i Estetycznej – Klinika Wójcicki w Polanicy-Zdroju i we Wrocławiu. W niniejszym artykule odpowiada na pytania i rozwiewa wątpliwości na temat jednego z zabiegów, w którym się specjalizuje, a mianowicie korekcji nosa.

Od czego zależy kształt naszego nosa?

Kształt i wielkość nosa są determinowane przez czynniki genetyczne. Bywa jednak, że na skutek urazów dochodzi do różnego typu zniekształceń. Może to znacząco zmienić harmonię, proporcje i rysy twarzy. Można wtedy zacząć myśleć o korekcie nosa.

Co jest najważniejsze podczas podejmowania decyzji o korekcie nosa?

Decyzja o zmianie kształtu nosa musi być podjęta po głębokim zastanowieniu. Mówiąc żartobliwie, „jest to bilet w jedną stronę”. Nie można „na próbę” zwężać lub skracać nosa, czyniąc to w przekonaniu, że jeśli nie będzie pasował, to wróci się do stanu wyjściowego. Reoperacje są obarczone większym ryzykiem powikłań, a często utrata tkanek jest nieodwracalna.

Czy każdy nos nadaje się do korekty?

Nosy, których kształt, wielkość lub proporcje odbiegają od normy, mogą być korygowane operacyjnie. Podobnie rzecz się ma w przypadku zniekształceń pourazowych. Ważne jest w tych przypadkach precyzyjne określenie wskazań i zakresu operacji. Jeśli jednak chirurg nie widzi wskazań do zabiegu o charakterze estetycznym, nie powinien kwalifikować pacjenta do operacji.

Jakie defekty kształtu nosa są najczęściej operowane?

W przypadku pierwotnych plastyk nosa najczęściej wykonywane są zabiegi polegające na zmniejszaniu nosa, usuwaniu garbu czy redukcji przerośniętej części chrzęstnej.

Czym jest operacja totalnej korekcji nosa i od czego zależy ostateczny efekt?

Zabieg totalnej korekty nosa wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym. 

Podczas rhinoplastyki techniką zamkniętą cięcia prowadzi się wewnątrz nozdrzy, natomiast podczas zabiegu techniką otwartą dodatkowo wykonuje się poprzeczne cięcie na słupku. Tkanki odpreparowuje się podśluzówkowo i podokostnowo. Skrócenie nosa uzyskuje się poprzez proporcjonalne wycięcie chrząstek skrzydłowych i trójkątnych, a także resekcję oraz wyprostowanie skrzywionych fragmentów przegrody. W celu obniżenia linii grzbietu nosa ścinany jest garb lub spiłowywana jest warstwa kości. Po przecięciu kości po bokach i w linii pośrodkowej formowany jest ostateczny kształt nosa, setonowane są przewody nosa i zakładany gips.

Czy operację korekty nosa można zaplanować od początku do końca, czy też podczas zabiegu chirurg jest zmuszony nieco improwizować?

Operacja korekcyjna nosa powinna być zaplanowana od początku do końca. Jedynie nasilone krwawienie może mieć wypływ na zmianę zaplanowanego przebiegu operacji.

Czy można zagwarantować efekt operacji z konkretnym kształtem nosa?

Zakres operacji planowany jest, uwzględniając oczekiwania pacjenta, jednak jeśli są one nierealne, zabieg nie powinien być wykonywany. Wszystkie operacje powinny być wykonywane według wskazań indywidualnych. W niektórych przypadkach ze względu na uwarunkowania anatomiczne nie da się osiągnąć wymarzonego rezultatu. Można taki nos poprawić, zmniejszyć dysproporcje, ale tylko w pewnych, określonych granicach.

Jaki jest zwykle przebieg rekonwalescencji po operacji plastycznej nosa?

Krótko po operacji występuje obrzęk, normalnym objawem jest także ból. Zazwyczaj pojawiają się sińce pod oczami. Setony są usuwane na 2 dobę po zabiegu, a usztywniający opatrunek gipsowy na 7 dobę. Po zabiegu utrzymuje się czasowe osłabienie czucia oraz upośledzenie drożności związane z obrzękiem śluzówek. Ostateczny kształt nosa można ocenić po 6-12 miesiącach od zabiegu.

Czy operacja wiąże się z ryzykiem powikłań i jak je zminimalizować?

Korekcja nosa, podobnie jak każda operacja, wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Warto pamiętać, że wiele z nich ma jednak charakter przejściowy. Wśród powikłań krótkotrwałych możemy wymienić m.in. krwiaki śródskórne i obrzęki. Może też dojść do komplikacji długotrwałych, jak na przykład przerost blizn, zmiana koloru skóry czy asymetria nosa. Nie zawsze możemy ufać informacjom znalezionym w internecie, dlatego należy udać się do specjalisty na konsultację. Podkreślamy, że wybór sprawdzonej kliniki i ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarskich pozwalają zminimalizować ryzyko wystąpienia wymienionych komplikacji.

Dziękuję za rozmowę i przekazane informacje. Rozmawiała Beata Szyndler, Estheticon.