Korekta odstających uszu nićmi

Nową metodą, która umożliwia skorygowanie odstających uszu bez ingerencji chirurgicznej jest wykorzystanie nici, czyli technologii, która stosowana jest do liftingowania tkanek twarzy i ciała. Ich wynalezienie zapoczątkowało nowy etap w rozwoju mało inwazyjnych metod zabiegowych w medycynie estetycznej.

Przebieg zabiegu korekcji uszu nićmi

Zabieg polega na „przeszyciu” małżowiny usznej w taki sposób, aby „ściągnąć” ją w kierunku głowy. W tym celu wykonuje się 3 punkty wkłucia (dla każdego ucha) i przez nie prowadzi się nici. Są one implantowane przy pomocy specjalnie wygiętej igły, która umożliwia swobodny ruch dłoni operatora.

Zastosowane nici są stałe, nie rozpuszczają się w organizmie, dzięki czemu efekt zabiegu jest trwały. Materiał, z którego są wykonane, jest całkowicie bezpieczny, od lat stosowany w chirurgii do zszywania ran, doskonale tolerowany przez organizm. Prawidłowo zaimplantowane nici nie są widoczne na zewnątrz, nie prześwitują przez skórę.

Rodzaj znieczulenia przy korekcji uszu nićmi

Zabieg korekty uszu przy pomocy nici wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.

Jak przygotować się do zabiegu?

Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja aby ocenić czy budowa małżowiny jest odpowiednio miękka, aby zabieg był skuteczny. Ponadto lekarz przeprowadza wywiad zdrowotny, wykluczający istnienie przeciwwskazań do zabiegu.

Jakie są przeciwwskazania?

• choroba autoimmunologiczna;
• ciężka choroba fizyczna;
• kolagenoza;
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• choroba niedokrwienna serca;
• nadciśnienie II i III stopnia;
• hemofilia;
• zaburzenia psychiczne i neurotyczne;
• nowotwory;
• choroby zakaźne;
• stany zapalne ogólnoustrojowe i w miejscowe w rejonie implantacji nici (np. zapalenie zatok przynosowych, aktywne zmiany trądzikowe, opryszczka);
• choroby zębów i przyzębia (również w trakcie leczenia stomatologicznego);
• ciąża;
• karmienie piersią;
• implant w obszarze planowanej ingerencji;
• nadwrażliwość na preparaty stosowane w trakcie procedury;
• tendencja do przerostu i bliznowacenia;
• przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych.

Czy procedurę można wykonać u dzieci? Jaki jest minimalny wiek wykonania zabiegu?

Tak, za pisemną zgodą rodziców procedurę można wykonać u dzieci, powyżej 7 lat. Należy oczywiście dopilnować, aby dziecko stosowało się odpowiednio do zaleceń po zabiegu (noszenie opaski, niemanipulowanie przy małżowinie usznej), aby nie doszło do zerwania czy poluzowania nici.

Rekonwalescencja po korekcji uszu nićmi

Sam zabieg nie jest bolesny ze względu na zastosowane znieczulenie. Po jego wykonaniu, przez około 3 dni utrzymuje się bolesność uszu. Opatrunek po zabiegu można zdjąć już w drugiej dobie, ale przez najbliższe 2 tygodnie zaleca się ciągłe noszenie opaski uciskającej i przez 4 tygodnie zakładanie jej na noc.  Może to być zwykła, dekoracyjna opaska, istotne, aby „pomogła” uszom przyzwyczaić się do nowego kąta przylegania.

Dla jakich pacjentów jest dedykowana korekcja uszu nićmi

Zabieg korekcji uszu nićmi szczególnie polecamy osobom, którym zależy na uniknięciu długiego okresu rekonwalescencji z dyskomfortem noszenia chirurgicznego opatrunku.

Czy efekty są trwałe? Czy zabieg należy powtarzać?

Do korekcji małżowin usznych stosuje się nici stałe. Jeśli są prawidłowo zaimplantowane i nie dojdzie do ich mechanicznego zerwania, efekt korekcji jest trwały i zabiegu nie trzeba powtarzać.

W jakich przypadkach konieczna będzie chirurgiczna korekcja uszu?

Chirurgiczna korekcja uszu jest wskazana w sytuacji, gdy małżowiny uszne pacjenta zbudowane są ze zbyt twardej tkanki, nie dającej się swobodnie uformować za pomocą nici.

Jakie są możliwe powikłania i jak ich uniknąć?

W okresie po zabiegu może wystąpić obrzęk małżowin usznych o różnym nasileniu ustępujący zwykle do kilku dni. Może też być odczuwalna miejscowa bolesność, której odczuwanie można zniwelować zażyciem tabletek przeciwbólowych. Są to typowe objawy związane z rekonwalescencją.

Do powikłań należą infekcja i zakażenie tkanek miękkich w przebiegu nici. Leczenie polega na jak najszybszym podaniu antybiotyku. Przy braku poprawy nici należy usunąć.

Rzadkim powikłaniem jest perforacja skóry nad nitką. Leczenie polega na usunięciu nici i wprowadzeniu nowego szwu. Należy to wykonać od razu, aby nie dopuścić do stanu zapalnego skóry.

Równie rzadko występującym powikłaniem jest przewlekły ból w miejscu wprowadzenia nici. Jeśli stan taki utrzymuje się przewlekle pomimo zastosowanego leczenia – konieczne jest usunięcie nici.