Labioplastyka nazywana korekcją lub plastyką warg sromowych to zabieg, którego celem jest przywrócenie prawidłowego wyglądu i symetrii warg sromowych. Decydują się na nią kobiety w każdym wieku. Powodem jest nieprawidłowa budowa anatomiczna okolic intymnych, przeszkadzająca w codziennym funkcjonowaniu lub względy estetyczne. Nadmierna wielkość warg sromowych może powodować problemy z utrzymaniem higieny, aktywnym uprawianiem sportu, odczuwaniem doznań seksualnych. Labioplastykę można wykonać metodą laserową lub tradycyjnym skalpelem. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, trwa zależnie od rozległości problemu około 60-120 minut. Okres pełnej rekonwalescencji po labioplastyce trwa zaledwie 4 tygodnie, a efekt zabiegu jest trwały.
Głównym zadaniem warg sromowych jest ochrona narządów płciowych. Niestety, gdy przez nieprawidłową budowę kobiecych okolic intymnych odczuwany jest dyskomfort, ból lub brak samoakceptacji, naprzeciw wychodzi ginekologia estetyczna i rekonstrukcyjna, dziedzina chirurgii plastycznej rozwijająca się w wyjątkowo szybkim tempie. Zainteresowanie zabiegami medycyny estetycznej osiąga w ostatnich latach rozkwit, szczególnie w Polsce. Wzrasta świadomość społeczeństwa na temat medycznych aspektów przeprowadzania tego typu operacji, a tym samym przestają być kreowane jako fanaberie bogatych ludzi.
Zewnętrzne narządy płciowe kobiet tworzy ujście pochwy, ujście cewki moczowej i wyrostek z wieloma wrażliwymi zakończeniami nerwowymi, tzw. clitoris czyli łechtaczka. Z obu stron są one otoczone delikatnymi fałdami skóry – mniejszymi wargami sromowymi, które łączą się właśnie w okolicy łechtaczki. Zewnętrzne narządy płciowe kobiet są po obu stronach schowane pod grubszymi fałdami skórnymi z dodatkową tkanką tłuszczową – wargami sromowymi większymi.
Podstawową funkcją większych warg sromowych jest funkcja ochronna - przykrycie i zamknięcie zewnętrznych narządów płciowych.
Zdarza się, że mniejsze wargi sromowe są przerośnięte, większe i dłuższe od warg sromowych zewnętrznych. W większości przypadków przerost warg nie jest duży i nie powoduje uczucia dyskomfortu pod względem funkcjonalności ani wyglądu. Jeżeli jednak wargi sromowe są przerośnięte bardzo wyraźnie, może to przeszkadzać zarówno ze względów estetycznych, jak i utrudniać normalne funkcjonowanie.
Kobiety posiadające taki problem doświadczają znacznego dyskomfortu nawet przy noszeniu zwykłej bielizny, wpędza je w zakłopotanie noszenie stroju kąpielowego czy bikini, o stringach w ogóle mogą zapomnieć. Często też przerost warg sromowych może powodować otarcia podczas uprawiania sportów, na przykład w czasie jazdy konno lub na rowerze.
Przerośnięte wargi sromowe mogą utrudniać higienę okolic intymnych, ale też stanowią przeszkodę psychiczną zaburzającą życie seksualne kobiety. Bardzo częstym problemem jest również ból podczas stosunków seksualnych, który niejednokrotnie przyczynia się do wystąpienia nieporozumień między partnerami.
Najlepszym rozwiązaniem problemu przerostu warg sromowych jest zabieg chirurgicznej plastyki warg sromowych – labioplastyka.
Długotrwały dyskomfort odbiera poczucie kobiecości i wpędza w kompleksy. Każda kobieta, która zmaga się z dolegliwościami, których powodem są nieprawidłowości budowy okolic intymnych, jest odpowiednią kandydatką do wykonania zabiegu.
Pacjentkami bardzo często są młode dziewczęta, którym asymetria i przerost warg sromowych uniemożliwiają normalne funkcjonowanie i zmuszają do ograniczenia aktywności.
Na labioplastykę decydują się również kobiety dojrzałe, ponieważ do deformacji warg sromowych przyczyniają się odbyte porody naturalne oraz upływający czas i naturalne wiotczenie tkanek w procesie starzenia.
Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są:
Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia operacji jest pełnoletność pacjentki.
Przed umówieniem daty zabiegu zawsze wymagana jest konsultacja u specjalisty ginekologii estetycznej. Pierwsza wizyta ma kluczowe znaczenie. Zostaje przeprowadzony wywiad lekarski w celu wykluczenia możliwych przeciwwskazań do wykonania zabiegu oraz dokładna ocena problemu w celu dobrania najlepszej techniki labioplastyki. Pacjentka otrzymuje dokładne informacje na temat przebiegu operacji, efektów, jakich może oczekiwać oraz na temat przestrzegania odpowiedniej higieny intymnej w okresie pooperacyjnym.
Zazwyczaj również pacjentka uzgadnia z lekarzem operującym, jaki ma być kształt lub wielkość warg po zabiegu.
Aby labioplastyka została przeprowadzona z zachowaniem pełnego bezpieczeństwa, lekarz zleca pacjentce zakwalifikowanej do leczenia wykonanie podstawowych badań krwi.
Przed samym zabiegiem należy zrezygnować z przyjmowania leków wpływających na krzepliwość krwi oraz poddać depilacji (ogolić) okolice intymne.
Termin operacji powinien być zaplanowany tak, aby pacjentka była operowana krótko po zakończeniu menstruacji.
Labioplastykę można wykonać metodą laserową lub tradycyjnym skalpelem. Cięcie przy użyciu skalpela jest stosowane znaczniej rzadziej ze względu na większe krwawienie podczas zabiegu. Laserowa plastyka warg sromowych cechuje się wysokim bezpieczeństwem i zapewnia najbardziej korzystne dla pacjentek efekty estetyczne. Dzięki minimalnej inwazyjności krwawienie podczas zabiegu praktycznie nie występuje. Laser daje ponadto możliwość bardzo precyzyjnego cięcia na tak małej i wysoce ukrwionej okolicy. Ogromną zaletą operowania laserem jest również szybszy czas rekonwalescencji.
Lekarz przed operacją dokładnie wymierzy linie planowanych cięć w taki sposób, aby powstałe blizny były niewidoczne i w żaden sposób nie przeszkadzały pacjentce.
Zabieg rozpoczyna podanie znieczulenia miejscowego. Pacjentka pozostaje na stole operacyjnym w pozycji ginekologicznej. Gdy nie odczuwa już bólu, lekarz przystępuje do zasadniczej części operacji. Zostaje usunięty nadmiar tkanek, a następnie poprzez odpowiednie wymodelowanie zostaje przywrócona symetria warg sromowych. Należy zachować dużą ostrożność w okolicach łechtaczki, aby nie uszkodzić delikatnych zakończeń nerwowych, które nadają jej wyjątkową wrażliwość na bodźce.
Po przeprowadzeniu operacji niezbędne jest pewne zszycie ran pooperacyjnych, ale w bardzo delikatny sposób. W tym celu używa się szwów rozpuszczalnych, bądź nierozpuszczalnych, które po zagojeniu należy usunąć. To, jaki rodzaj materiału będzie użyty do szycia, zależy zawsze od lekarza operującego i jego doświadczenia. Na zszyte rany zakłada się opatrunek.
Labioplastyka trwa zależnie od rozległości problemu około 60-120 minut.
Pacjentka pozostaje w placówce na wnikliwej obserwacji, aby mieć pewność, że po opuszczeniu kliniki nie wystąpią żadne komplikacje, np. krwawienie. W dniu zabiegu przeciwwskazana jest podróż w pozycji siedzącej oraz samodzielne prowadzenie samochodu.
Ból po zabiegu nie jest duży, pacjentki najczęściej mówią tylko o nieprzyjemnym, ale łagodnym pieczeniu odczuwanym w tych miejscach.
Okres pełnej rekonwalescencji po labioplastyce trwa zaledwie 4 tygodnie, w tym czasie należy wstrzymać się od uprawiania sportów, nadmiernego wysiłku oraz zachować abstynencję seksualną.
Pacjentki po labioplastyce zazwyczaj wypisywane są do domu następnego dnia po operacji.
Przez pierwszy tydzień po zabiegu wskazane jest, aby pacjentka pozostała w domu i w tym okresie unikała długiego siedzenia, długiej jazdy samochodem oraz kilka razy dziennie przeprowadzała dokładną higienę intymną.
Niektóre pacjentki preferują chronienie operowanych miejsc wkładką higieniczną, u innych proces gojenia przebiega szybciej, kiedy operowane miejsce jest odkryte i pozostawione „swobodnie”.
Ze względów higienicznych nie zaleca się przez 3 tygodnie kąpieli w wannie. Wskazane są prysznice z użyciem delikatnych środków myjących do higieny intymnej oraz noszenie luźnej odzieży, która nie będzie podrażniać ran pooperacyjnych.
Po labioplastyce operowane miejsca dość często obrzękną, ale po kilku dniach obrzęk samoistnie ustępuje. Mniejsze obrzęki mogą utrzymywać się trochę dłużej.
Od 7 do 14 dni po plastyce mogą wystąpić dolegliwości bólowe związane z ingerencją chirurgiczną oraz naturalnym procesem gojenia się ran. W przypadku wystąpienia niepokojących zmian, obrzęku lub bardzo silnego bólu w okolicy krocza należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Termin oraz ilość wizyt kontrolnych wyznacza specjalista według indywidualnych potrzeb pacjentki.
Operowane miejsce uzyska swój "nowy" kształt po 4 tygodniach od operacji.
Dopiero po upływie tego czasu pacjentka może ponownie rozpocząć współżycie seksualne. Zabieg labioplastyki nie jest przeciwwskazaniem do planowania porodu naturalnego.
Efekt labioplastyki jest trwały. Rezultat widoczny jest już po 4 tygodniach, jednak tkanka zmienia się nawet do pół roku po zabiegu.
Wyniki operacji w dużym stopniu zależą od doświadczenia lekarza oraz od współpracy i dyscypliny pacjentki, która powinna trzymać się zaleceń w okresie rekonwalescencji.
W przypadku, gdy efekt finalny nie jest zadowalający, można przeprowadzić korektę. Zabieg poprawkowy można wykonać po 6 miesiącach od pierwszej operacji.
Operacja zmniejszenia warg sromowych przynosi pacjentkom dużą satysfakcję. Kobiety, które poddały się temu zabiegowi, mówią o zwiększeniu wrażliwości na bodźce podczas współżycia seksualnego. Dużą rolę z pewnością odgrywa fakt, że operacja pozbawia je kompleksów związanych z wyglądem narządów płciowych i powoduje, że nabierają pewności siebie i czerpią większą satysfakcję z życia seksualnego.
Niekiedy dla lepszych efektów łączy się ten zabieg z waginoplastyką.
Przed podjęciem decyzji o zabiegu bardzo ważne jest dokonanie wyboru wykwalifikowanego specjalisty ginekologa lub chirurga plastycznego, który dobierze najbardziej odpowiednią technikę operacji z zastosowaniem właściwego sposobu cięcia.
Należy mieć świadomość, że po każdej ingerencji chirurgicznej mogą wystąpić powikłania. Po labioplastyce są nimi np. krwawienie, rozejście się rany czy zakażenie tkanek.
Wybranie sprawdzonego lekarza zminimalizuje możliwość wystąpienia niepożądanych komplikacji. Stosowanie się do zaleceń zabiegowych oraz obserwowanie procesu gojenia rany zredukuje ryzyko powikłań.
Zdarzają się pacjentki, które marzą o powiększeniu i ujędrnieniu warg sromowych. Poprawę kształtu i elastyczności można osiągnąć poprzez ich wypełnienie.
Takimi pacjentkami są najczęściej kobiety z dziedzicznymi mankamentami budowy (hipotrofia, atrofia, wiotkość skóry warg sromowych czy wzgórka łonowego), ale i kobiety aktywne, uprawiające sporty, gdzie częściej dochodzi do otarć i podrażnień warg sromowych mniejszych, kobiety po porodach z bliznami po nacięciu krocza lub kobiety dojrzałe, u których z upływem lat, po przebytych chorobach, po utracie wagi ciała wargi stracą jędrność i sprężystość.
Do wypełniania stosuje się preparaty na bazie kwasu hialuronowego lub własny tłuszcz.
Zabieg powinien wykonać doświadczony lekarz, ponieważ w wargach sromowych jest wiele zakończeń nerwowych i należy mieć odpowiednią wiedzę i doświadczenie, jak podać wypełniacz, aby efekt był optymalny i nie było powikłań.