Implanty zębowe

W pierwszej kolejności powinniśmy umówić się na wizytę do zaufanego dentysty i omówić z nim naszą sytuację oraz poradzić się go, czy w naszej sytuacji założenie implantów byłoby korzystne. Zaleca się skonsultowanie się najpierw z dentystą, do którego zwykle się udajemy, ponieważ zazwyczaj posiada on naszą kartę, zna naszą historię medyczną oraz posiada odpowiednie dokumenty i zdjęcia. Warto jednak pamiętać, że nie wszyscy dentyści wykonują zabieg implantacji, dlatego też stomatolog może nas skierować do implantologa lub ortodonty.

Jeżeli Twój dentysta nie jest jednocześnie implantologiem, zapoznaj się z oferta kilku gabinetów stmatologicznych. Oto kilka wskazówek, o których powinieneś pamiętać, szukając specjalisty:

• cena: to ważny czynnik przy wyborze gabinetu zabiegowego, jednak nie powinien być to czynnik decydujący, kiedy w grę wchodzi Twoje zdrowie;
• zaufanie: sprawdź czy dany dentysta jest członkiem jakiegoś ważnego stowarzyszenia stomatologicznego w Polsce (np. Polskiego Towarzystwa Implantologicznego) lub zapytaj o to specjalistę – zwiększy to poziom Twojego zaufania do niego;
• doświadczenie: poszukaj w sieci zdjęć rezultatów zabiegów przeprowadzonych przez danego stomatologa lub poproś o nie w gabinecie;
• wątpliwości: im więcej będziesz wiedzieć o zabiegu, tym spokojniej podejdziesz do całej sprawy, dlatego nie bój się zadawać pytań, jeżeli masz wątpliwości co do czasu trwania zabiegu, znieczulenia, typu implantów, itp.

W Polsce dostępnych jest wiele rodzajów protez tego typu, które dobiera się, biorąc pod uwagę potrzeby i oczekiwania pacjenta oraz stan jego uzębienia. Mogą być one wykonywane z różnych materiałów, najczęściej z tytanu lub jego związków; w przypadku pacjentów uczulonych na tytan, można zastosować protezy z tlenku cyrkonu (implanty ceramiczne).

Amerykańska Akademia Implantologii (AAID) wyróżnia 2 podstawowe typy implantów:

• Śródkostne: wszczepiane chirurgicznie do kości szczęki, zwyczaj wykonane z tytanu, to ich najpopularniejszy rodzaj.
• Podokostnowe: wszczepiane między kość a dziąsło, wyrabiane najczęściej ze stopu chromo-kobaltowego lub tytanu, przeznaczone dla pacjentów, u których powierzchnia kości szczękowych jest zbyt mała

Na stronie AAID znajdziemy również główne 3 alternatywy dla standardowej procedury dwuetapowego wszczepiania implantów:

• Natychmiastowa implantacja: polega na implantacji tymczasowej protezy zęba w dniu chirurgicznego wszczepienia implantu. To dobre rozwiązanie dla pacjentów, których kości szczęki mają wystarczającą powierzchnię i są na tyle silne, by utrzymać tymczasową koronę i nacisk na nią.
• Miniimplanty: to śruby implantacyjne o bardzo małej średnicy – 1,8mm – i długości od 10 do 18 mm. Od klasycznych implantów różnią się rozmiarem; dzięki temu, że są węższe, można je zastosować u pacjentów, u których nie można wszczepić standardowych protez. Odpowiednim kandydatem do tego zabiegu jest każdy, u kogo została zachowana kość o szerokości minimalnie 2,2 mm oraz osoby, które mają tzw. „rzadkie kości”. Taka metoda implantacji jest także łatwiejsza i szybsza, a koszty niższe.
• All-on-4: polega na wszczepieniu mostu, zawierającego cały łuk zębów, który opiera się jedynie na 4 śrubach-implantach. Metoda ta pozwala uniknąć przeszczepu kości. W dniu zabiegu lekarz osadza tymczasowe protezy brakujących zębów. Po zabiegu dziąsła muszą się zagoić, a implanty muszą zrosnąć się z kością i prawidłowo osadzić, dlatego pacjent musi w tym czasie stosować się do zaleceń lekarza i unikać twardych pokarmów. Po około 6 miesiącach zakładany jest stały most protetyczny.

Krótko po zabiegu należy rygorystycznie przestrzegać zaleceń specjalisty, dzięki czemu unikniemy komplikacji. Oto niektóre zalecenia, do których należy się zastosować krótko po zabiegu implantacji:

• Pacjent powinien powstrzymać się od jedzenia do momentu ustąpienia znieczulenia, co zazwyczaj następuje w przeciągu 4-6 godzin po zabiegu. Przez jakiś czas po zabiegu zaleca się spożywanie
• W miejscu wszczepienia implantu zaraz po zabiegu powstanie stan zapalny. Aby zmniejszyć dyskomfort, pacjent może przykładać lód do policzka lub zażyć środki przeciwbólowe i przeciwzapalne, zawsze postępując zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Unikać alkoholu i palenia tytoniu, ponieważ mogą negatywnie wpływać na proces zrastania się implantu z kością.
• Dbać o higienę jamy ustnej i używać miękkiej szczoteczki do zębów. 1 dzień po zabiegu można płukać jamę ustną roztworem z solą.
• Spać z głową w pozycji lekko uniesionej w stosunku do reszty ciała.
• Wstrzymać się ze wznowieniem aktywności fizycznej do około tygodnia po zabiegu.

Zabieg implantacji można wykonać u większości pacjentów, jednak istnieją pewne kryteria, które dyskwalifikują niektórych pacjentów. Przede wszystkim, pacjent, który chce się poddać temu zabiegowi, powinien mieć zdrowe i mocne kości, dlatego choroby metaboliczne układu kostnego (jak np. osteoporoza) są wykluczeniem do przeprowadzenia interwencji. Ważny jest też ogólny stan zdrowia zębów i dziąseł: przykładowo procesy nowotworowe w obrębie jamy ustnej również są przeciwwskazaniem.