Profilaktyka i leczenie żylaków
Jakie są główne przyczyny powstawania żylaków?
Przyczynami są:
- Predyspozycje genetyczne, warunkujące powstawanie przewlekłego procesu zapalnego, prowadzącego do zmian w budowie ścian żył – uszkodzeń mięśniówki (środkowej warstwy ściany naczynia) i zmiany składu jakościowego budulca wyżej wymienionych ścian. Skutkuje to obniżeniem elastyczności żył i ich deformacją poprzez ich rozciągnięcie i skręcanie.
- Pozostałe czynniki możemy określić szeroką nazwą „socjalno-społecznych” i należą do nich między innymi: siedzący/stojący charakter pracy, otyłość, niewielka aktywność fizyczna, palenie papierosów i inne; dodatkowo jako czynnik „prowokujący” należy wymienić ciążę.
W jaki sposób możemy zapobiegać powstawaniu żylaków?
W 100% nie da się zapobiec powstaniu żylaków, szczególnie jeśli mamy „wystarczające” predyspozycje genetyczne. Można jednak w znacznym stopniu spowolnić proces ich powstawania i nasilania się problemu. Należy przede wszystkim eliminować czynniki „socjalno-społeczne”. Dodatkowo jako profilaktyka ważna jest odpowiednio dobrana kompresja (ucisk), właściwa aktywność fizyczna (z wyłączeniem ćwiczeń typu: przysiady ze sztangą, czy „martwy ciąg”) i wykonywanie badań ultrasonograficznych w celu wczesnego wykrywania zmian w wydolności układu żylnego kończyn dolnych.
Więcej informacji o zabiegu
Czy farmakoterapia może być skuteczna podczas walki z tym problemem?
Nie ma tabletek, którymi można leczyć lub zapobiegać chorobie żylakowej. Dostępne środki farmakologiczne zmniejszają jedynie niektóre z objawów towarzyszących niewydolności żylnej i żylakom.
Jakie są nowoczesne, małoinwazyjne metody leczenia żylaków?
Metodami małoinwazyjnymi nazywamy te, które nie prowadzą w trakcie leczenia do powstania niekorzystnych objawów ubocznych, towarzyszących leczeniu, powodujących u pacjentów: ból, czasowe lub trwałe upośledzenie funkcji kończyny, długotrwałe wyłączenie z pracy zawodowej itp. Co za tym idzie, będą to metody, w których wyrywanie żył zastępujemy ich obliteracją. Metody te nazywamy wewnątrzżylnymi, ponieważ polegają one na wprowadzaniu do żył specjalnych cewników, w celu zamknięcia niewydolnej żyły.
Możemy je podzielić na dwie grupy: termiczne i nietermiczne. Pierwsza grupa to: laser, fale radiowe, para wodna; druga grupa to: mechaniczno-chemiczna ablacja (MOCA) i kleje żylne. W każdej z tych metod staramy się uszkodzić wewnętrznie żyłę, wyłączyć ją z krwiobiegu, doprowadzając w konsekwencji do jej zaniku.
Na czym polega leczenie żylaków parą wodną?
Leczenie parą wodną jest jedną z metod wewnątrzżylnej ablacji, w której czynnikiem „sprawczym” jest podawana pod określonym ciśnieniem para wodna w temp. 100 °C. Uszkadza ona ściany żył, co skutkuje ustaniem przepływu w żyle i jej zanik.
Jak przebiega zabieg leczenia żylaków z wykorzystaniem fal radiowych (RF)?
Leczenie żylaków z użyciem cewnika RF przebiega podobnie jak we wszystkich metodach wewnątrzżylnych. Nie ma konieczności usypiania pacjenta ani „kłucia w kręgosłup”, całość zabiegu przeprowadza się w znieczuleniu nasiękowym (lokalnym) w obrębie kończyny. W trakcie zabiegu pacjent odczuwa kilka drobnych ukłuć. Do wprowadzenia cewnika do wnętrza żyły potrzebny jest introduktor (rodzaj większego wenflonu) oraz odpowiedniej jakości ultrasonograf (aby właściwie ustawić cewnik). Nie ma ran, które wymagałyby założenia szwów. Po zabiegu pacjent staje „na nogi” i może udać się do domu. Od następnego dnia zalecane są spacery, należy unikać jednak w pierwszych dniach długiego stania i siedzenia z opuszczoną nogą.
Czy zabieg usuwania żylaków przy zastosowaniu klejów tkankowych jest skuteczny?
Kleje tkankowe mają w swojej historii klejenia żył lepsze i gorsze momenty. Znajdą się zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy tej metody. W mojej ocenie największymi problemami są: rekanalizacje żył (udrożnienie zamkniętej żyły) oraz fakt, że klej pozostaje w naszym organizmie do końca życia. Jeśli chodzi o skuteczność metody, jest ona podobna jak w innych metodach nietermicznych i sięga w odległych obserwacjach 90%.
Jak przebiega rekonwalescencja w przypadku małoinwazyjnych metod leczeniażylaków?
Rekonwalescencja jest krótka – trwa kilka dni; nie ma okresu unieruchomienia, dolegliwości bólowe są znikome, a stosowanie leków przeciwbólowych nie jest konieczne. Wyłączenie z aktywności fizycznej trwa ok. 2 tyg. Jedyną niedogodnością jest noszenie po zabiegu pończochy uciskowej II st. przez okres 3 tyg.
Kiedy konieczne jest tradycyjne leczenie chirurgiczne?
Obecnie uważa się, że nie ma konieczności leczenia żylaków metodami tradycyjnymi. Wyjątkiem będą wieloletnie zaawansowane żylaki obejmujące całą kończynę – wówczas do rozważenia będzie znieczulenie zewnątrzoponowe i kilkudniowa hospitalizacja.
Czym grozi nieleczenie żylaków?
Choroba żylakowa (niewydolność żylna) postępuje u pacjenta przez cały czas, prowadzi do powstania obrzęków kończyn dolnych, owrzodzeń żylnych, zmian troficznych typu twardzina tłuszczowa i inne. Nieleczone żylaki są czynnikiem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, której powikłaniem jest zatorowość płucna – choroba o wysokim współczynniku śmiertelności.
