Pozbądź się żylaków bez skalpela – usuwanie żylaków parą wodną
Układ krążenia to określony system, w którym serce działa jak pompa, wymuszając przepływ krwi przez naczynia krwionośne. Jest on zbudowany z dwóch głównych rodzajów naczyń – tętnic i żył. Żyły to naczynia, którymi „wykorzystana” już krew, uboga w tlen, wraca do serca i płuc. W nogach żyły dzielą się na dwie grupy: żyły głębokie, ukryte między mięśniami i tkanką łączną, oraz żyły powierzchowne, położone tuż pod skórą i łatwo widoczne. Te dwa systemy są połączone krótkimi, poprzecznymi naczyniami zwanymi żyłkami przeszywającymi.
Wewnątrz zarówno powierzchownych, jak i głębokich żył znajdują się zastawki, które umożliwiają przepływ krwi tylko w jednym kierunku, zapobiegając jej cofaniu. Ich funkcjonowanie można porównać do zaworów w oponach, które zatrzymują wdmuchiwane powietrze. W normalnych warunkach krew przepływa głównie z układu powierzchownego do głębokiego, a stamtąd w kierunku serca. Żylaki to wydłużone i poszerzone żyły, które stają się kręte. Tendencja do ich tworzenia występuje głównie w żyłach nóg.
Współczesna medycyna oferuje wiele metod walki z tym problemem, a jedną z najbardziej innowacyjnych i mało inwazyjnych jest usuwanie żylaków przy użyciu pary wodnej. Ta zaawansowana technika, umożliwiająca leczenie bez skalpela, staje się coraz bardziej popularna dzięki swojej skuteczności i minimalnym ryzyku powikłań. Para wodna, wprowadzana do zmienionych chorobowo żył, powoduje ich obkurczenie i zamknięcie, co przynosi ulgę pacjentom i pozwala szybko wrócić do normalnej aktywności.
Typy żylaków
Żylaki są problemem, który dotyka znaczną część populacji, a po 45. roku życia co trzecia kobieta i co piąty mężczyzna zastanawiają się nad sposobami ich leczenia i eliminacji. To nie tylko kwestia estetyki – widoczne, zmienione chorobowo żyły mogą poważnie zagrażać naszemu zdrowiu. Nieleczone żylaki mogą prowadzić do poważnych powikłań, dlatego tak ważne jest, aby zapobiegać ich powstawaniu, a jeśli już się pojawią – skutecznie je usuwać.
Żylaki można sklasyfikować na:
- Teleangiektazje – to poszerzone żyłki zlokalizowane płytko w skórze, które zazwyczaj mają znaczenie kosmetyczne i rzadko powodują ból;
- Żylaki siatkowate – to sieć krętych naczyń krwionośnych położonych pod skórą, często występujących w dole podkolanowym lub na bocznych powierzchniach łydek i ud. Zazwyczaj nie są bolesne i rzadko wywołują obrzęk;
- Żylaki głównych pni żylnych – obejmują żylaki żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej, które są najczęstszą formą tych żylaków i mogą powodować dolegliwości. Najczęściej widoczne są na przyśrodkowej powierzchni nogi (żylaki żyły odpiszczelowej) lub na tylnej powierzchni łydki (żylaki żyły odstrzałkowej). Często powodują objawy przewlekłej niewydolności żylnej.
Przyczyny powstawania żylaków
Główną przyczyną są genetycznie uwarunkowane nieprawidłowości zastawek żylnych bądź zaburzenia w budowie ściany żył. Niepra
widłowe działanie zastawek może skutkować tym, że krew zamiast płynąć z układu powierzchownego do głębokiego i w stronę serca, cofa się do układu powierzchownego. To prowadzi do nadmiernego rozciągania i przeciążenia żył, co w efekcie powoduje ich poszerzenie i wydłużenie, prowadząc do powstawania żylaków.
Oprócz genetycznych czynników istnieje wiele czynników środowiskowych, które mogą przyspieszać rozwój żylaków. Do najważniejszych z nich należą:
- Okres ciąży – podczas której zwiększa się objętość krwi, macica uciska na żyły, a hormony wpływają na ściany żylne;
- Długotrwała pozycja stojąca – związane z wykonywaniem danego zawodu;
- Długotrwała praca w warunkach, w których panuje wysoka temperatura;
- Nadwaga i otyłość;
- Podnoszenie ciężarów;
- Wcześniejsze urazy i operacje nóg;
- Wiek – ryzyko wystąpienia żylaków rośnie wraz z wiekiem.
Objawy
Żylaki objawiają się jako miękkie uwypuklenia o sinym zabarwieniu na skórze wzdłuż przebiegu żył. Często towarzyszy im uczucie ciężkości, ból nóg i obrzęki, które nasilają się szczególnie pod koniec dnia. Dodatkowo, mogą wystąpić swędzenie skóry oraz silne nocne skurcze mięśni. U kobiet objawy te mogą się nasilać podczas menstruacji. U niektórych osób żylaki nie powodują innych objawów oprócz defektu natury estetycznej.
Zaawansowane żylaki mogą prowadzić do zwiększonej skłonności do zapalenia żył powierzchownych. Zapalenie to objawia się silnym bólem, wyczuwalnymi pod skórą twardymi zgrubieniami oraz pasmowatym zaczerwienieniem skóry w miejscu zapalenia.
Usuwanie żylaków parą wodną
Usuwanie żylaków parą wodną (tzw. metodą SVS) polega na zamykaniu niewydolnych żył przy użyciu wysokiej temperatury. W celu uzyskania tej temperatury stosuje się parę wodną. Aby zabieg był bezbolesny, stosuje się tumescencję, polegającą na ostrzyknięciu żyły roztworem soli fizjologicznej z lidokainą. Roztwór ten nie tylko działa przeciwbólowo, ale także zwiększa skuteczność zabiegu i pochłania nadmiar ciepła.
Zabieg nie wymaga znieczulenia zewnątrzoponowego, jednak ze względu na dużą liczbę zastrzyków, niektórzy pacjenci mogą odczuwać ból. W takich przypadkach procedura jest przerywana, a następnie podejmowane są odpowiednie środki zaradcze. Po zakończeniu zabiegu pacjent jest w pełni sprawny i może normalnie funkcjonować. Warto pamiętać, że zakrzepica głęboka stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do wykonania tej procedury.
Należy również podkreślić, że żylaki kończyn dolnych to nie tylko problem natury estetycznej – nieleczone mogą skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi.
Jak przygotować się do zabiegu?
Przygotowania do zabiegu usuwania żylaków parą wodną obejmują odstawienie leków hormonalnych na co najmniej 2-3 tygodnie przed jego terminem oraz zaprzestanie przyjmowania pochodnych kwasu acetylosalicylowego (np. aspiryny), na tydzień przed zabiegiem. Ponadto, w tym samym czasie warto przeprowadzić badania krwi, w tym morfologię oraz testy krzepnięcia takie jak INR, PT, APTT. Dwa dni przed zabiegiem zaleca się ogolenie nóg, unikając jednocześnie kremowania lub balsamowania nóg w dniu zabiegu, co może utrudnić przyklejenie opatrunków. W dniu zabiegu należy stawić się w klinice kwadrans przed umówioną godziną, a także zaleca się, aby pacjent przyszedł z osobą towarzyszącą, gdyż nie może on prowadzić pojazdów bezpośrednio po zabiegu. Należy również pamiętać o wstrzymaniu się od jedzenia na dwie godziny przed zabiegiem oraz o założeniu luźnego ubrania i wygodnego obuwia na płaskim obcasie, co ułatwi zakładanie opatrunków pooperacyjnych.
Po zabiegu
Po przeprowadzeniu zabiegu lekarz aplikuje na leczoną nogę bandaż oraz specjalistyczną pończochę kompresyjną, której koszt jest wliczony w cenę procedury. Bezpośrednio po zabiegu konieczny jest 30-minutowy spacer, stanowiący kluczowy element odpowiedniego procesu rekonwalescencji. Następnie pacjent może wrócić do swoich codziennych aktywności.
Po wykonaniu zabiegu mogą pojawić się przebarwienia skóry, zgrubienia oraz pojawienie się siateczki naczyń (tzw. matting). Zazwyczaj objawy te znikają samoczynnie w ciągu sześciu miesięcy. Dla uzyskania satysfakcjonujących wyników często wymagane są dodatkowe sesje zabiegowe.
Zalecenia pozabiegowe obejmują również konieczność noszenia pończochy uciskowej przez 14 dni po zabiegu. Ważne jest, aby nie zdejmować jej w ciągu pierwszych 24 godzin bezpośrednio po wykonaniu procedury. Po upływie pierwszej doby można zdjąć pończochę i opatrunki, a następnie założyć ją ponownie i nie zdejmować przez kolejne 24 godziny. W kolejnych dniach pończochę można zdjąć tylko na noc. Zaleca się także, aby nie ograniczać chodzenia i wykonywania codziennych czynności. Należy jednak pamiętać, aby unikać dużego wysiłku fizycznego przez dwa tygodnie po przebytym zabiegu.
Zalety leczenia żylaków parą wodną
Leczenie żylaków parą wodną niesie za sobą szereg zalet takich jak:
- Ryzyko powikłań jest mniejsze niż w przypadku tradycyjnej metody (tzw. strippingu);
- Efektywność tej metody wynosi 93-98%, co jest wyższe w porównaniu do metody klasycznej;
- Czas trwania procedury to zazwyczaj 45-60 minut, w przeciwieństwie do około dwóch godzin przy metodzie standardowej;
- Metoda ta umożliwia usunięcie wszelkiego rodzaju żylaków w czasie jednego zabiegu;
- Jest to małoinwazyjne rozwiązanie, które pozwala na usunięcie żylaków o większej średnicy (powyżej 20 mm) i dużych żylaków położonych powierzchownie;
- Procedura jest całkowicie ambulatoryjna i przeprowadzana w warunkach sali operacyjnej;
- Metodą tą można leczyć również żylaki nawrotowe;
- Procedura odbywa się w znieczuleniu miejscowym;
- Proces postępowania po zabiegu obejmuje tylko nakłucie żylne wenflonem;
- Zabieg nie wymaga hospitalizacji;
- Szybka rekonwalescencja umożliwia powrót do pracy już po 1-2 dniach od zabiegu.
Inne niechirurgiczne metody usuwania żylaków
Aktualnie obecne są różnorodne metody leczenia, które są efektywne i nieinwazyjne, eliminując potrzebę dokonywania jakichkolwiek nacięć na skórze takie jak:
- Laserowe usuwanie żylaków – jest to metoda, w której wykorzystuje się wysokoenergetyczne światło lasera do zamknięcia i obkurczenia żylaków. Procedura ta odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym, co znacząco redukuje dyskomfort pacjenta. Laserowe usuwanie żylaków jest bardzo precyzyjne, minimalizuje ryzyko powikłań i nie pozostawia blizn po zabiegu. Pacjenci mogą powrócić do swoich codziennych czynności niemal natychmiast po zabiegu;
- Skleroterapia – to technika polegająca na wstrzyknięciu specjalnego środka sklerotyzującego bezpośrednio do niewydolnej żyły. Środek ten powoduje zapalenie i zbliznowacenie żyły, co prowadzi do jej zamknięcia i stopniowego wchłaniania przez organizm. Skleroterapia jest szczególnie skuteczna w leczeniu mniejszych żylaków i pajączków naczyniowych. Zabieg jest zazwyczaj krótki i wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym, co pozwala na szybkie wznowienie normalnej aktywności przez pacjentów
Ile kosztuje leczenie żylaków parą wodną?
Cena leczenia żylaków metodą pary wodnej wynosi od 5300 zł za jedną nogę i od 7900 zł za dwie nogi. Ostateczny koszt zależy od złożoności zabiegu i obejmuje pierwszą wizytę oraz pończochę uciskową, którą lekarz zakłada pacjentowi po jego wykonaniu.
Bibliografia:
Czajkowski, K. (22.06.2022). To nie tylko problem estetyczny – mogą też zagrażać życiu. Jak powstają żylaki i jak im zapobiec?
Frołow, M. (21.03.2017). Żylaki. Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum. https://www.mp.pl/pacjent/zakrzepica/zylaki/63354,zylaki