Operacje genitaliów
Skontaktuj się ze zweryfikowanymi klinikami, które mogą zaoferować Ci ten zabieg.
Operacje kobiecych narządów płciowych
Waginoplastyka
Obecnie chodzi o poprawę wyglądu pochwy kobiecej. Najczęściej wykonuje się zabieg zwężenia wejścia do pochwy, ewentualnie pewne zwężenie pochwy, dzięki czemu można osiągnąć jej częściowe wzmocnienie. Plastyczna operacja pochwy ma na celu przywrócić lub ewentualnie poprawić jakość życia seksualnego pacjentki.
Operację tą przeprowadzamy u kobiet w średnim wieku, które już rodziły i u których doszło z powodu przebytych porodów i upływu lat do rozciągnięcia samej pochwy i wejścia do niej.
Operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu całkowitym, czas trwania zabiegu to około 45 minut. Zabieg przeprowadza się w następujący sposób: w obszarze wejścia do pochwy, na jego tylnej stronie, wykonuje się wycięcie tkanki o różnym zasięgu (w zależności od życzenia pacjentki i anatomicznej diagnozy itp.). Następnie rana zostaje zaszyta. Dobrze jest wykonać wycięcie o większym zasięgu, aby w ten sposób bardziej zwężyć wejście do pochwy, ponieważ w nastepnych latach życia dochodzi do ponownego lekkiego rozszeżenia wejścia do pochwy.
Waginoplastyka nie dotyczy tylko śluzówki, ale obejmuje i mięśniową warstwę ściany pochwy. Najpierw wycina się śluzówkę pochwy w wyznaczonym zakresie, następnie jest wzmocniona i skrócona mięśniowa warstwa pochwy, a ostatnią częścią operacji jest zaszycie śluzówki pochwy. Przy zasięgu wycięcia jest ważne to samo co przedstawiono przy korekcji wejścia do pochwy. Przy tej operacji konieczne jest zachowanie przez chirurga wielkiej ostrożności i posiadanie doświadczenia ze względu na bliskie występowanie obok siebie pochwy i części odcinka końcowego jelita grubego. Chodzi o to, aby nie doszło do powstania tzw. przetoki (połoczenia) między jelitem i waginą (pochwą).
Przy obu rodzajach operacji są użyte szwy rozpuszczalne, podjęcie życia seksualnego zaleca się po miesiącu od operacji, a niekiedy nawet po 6 tygodniach.
Więcej informacji o zabiegu
Labioplastyka
Mniejsze wargi sromowe
Mniejsze wargi sromowe kobiet często są widoczne, wystają poza większe wargi sromowe, a także mogą być dużych rozmiarów. Celem operacji jest zmniejszenie wystających w taki sposób mniejszych warg sromowych.
Plastyka warg sromowych nie jest skomplikowana, można ją przeprowadzić przy znieczuleniu miejscowym, analgosedacji lub ewentualnie przy znieczuleniu całkowitym. Używamy rozpuszczalnych szwów i polecamy rozpoczęcie życia seksualnego miesiąc po operacji.
Większe wargi sromowe
Atroficzne większe wargi sromowe tracą swoją jędrność, gdy z upływem czasu zacznie dochodzić do straty tkanki tłuszczoweji i zmniejszeniu stopnia elastyczności skóry.
Jest kilka sposobów rozwiązujących te problemy:
Wypełnienie warg sromowych własnym tłuszczem. Procedurę należy dość często powtarzać ze względu na cząstotliwość seksualnej aktywności, co powoduje, że własny tłuszcz ulega bardzo szybko wchłanianiu.
Następna metoda polega na redukcji skóry większych warg sromowych, kiedy to nacięcie znajduje się na zewnętrznej stronie w kierunku mniejszych warg sromowych.
Połączenie tych dwóch metod.
Wszystkie operacje warg sromowych należy przeprowadzić w znieczuleniu miejscowym, lepiej analgosedacji, lub w znieczuleniu całkowitym.
Hipertroficzne (przerośnięte) większe wargi sromowe
Najczęściej występują u młodszych kobiet i istnieje kilka sposobów rozwiązania tego problemu:
liposukcja,
chirurgiczne zmniejszenie, kiedy to cięcie jest prowadzone w taki sposob jak przy redukcji skóry atroficznych warg sromowych,
kombinacja tych dwóch metod.
Hymenoplastyka – rekonstrukcja (odtworzenie) błony dziewiczej
Wiele dałoby się napisać o tym, co motywuje kobiety do podjęcia decyzji o wykonaniu tego zabiegu.
Metod jest kilka, ale nigdy nie chodzi tak naprawdę o rekonstrukcję błony dziewiczej. Zawsze chodzi o operację, której jedynym celem jest to, aby podczas stosunku płciowego doszło do krwawienia, a mężczyzna miał uczucie, że był tym „pierwszym” dla swojej partnerki.
Przeważnie podczas hymenoplastyki preparuje się na ścianie pochwy cienką i krótką błonkę (około 1/3 szerokości pochwy), którą przeszywa się bardzo delikatnie do przeciwnej strony pochwy. Nie dojdzie w ten sposob do wyraźnej niedrożności pochwy. Krew menstuacyjna będzie mogła odpływać. A przy stosunku płciowym dojdzie do owego pożądnego krwawienia.
Rekonstrukcja błony dziewiczej nie jest trudna dla doświadczonego chirurga, lepiej jest przeprowadzić tą operację przy całkowitym znieczuleniu.
Operacje męskich genitali
Napletek
Obrzezanie
Totalne (zupełne) usunięcie napletka męskiego narządu płciowego, kiedy to usunięty jest napletek w taki sposób, że żołądź prącia jest cały odsłonięty. Zaszyta rana pooperacyjna biegnie pod żołędziem.
Najczęstrze powody:
rytualne – nabożeństwo (Żydzi),
zdrowotne – rzadko jest konieczny zabieg wykonany z powodów zdrowotnych (więcej na ten temat, niżej punkt 2.).
Tzw. plastyka Buriana
Niezupełne usunięcie napletka, które łączymy z rozszeżeniem otworu torebki worka napletkowego na żołądzi. Kiedy operacja jest wskazana z ważnych powodów zdrowotnych to w większości przypadków wybieramy nastepujacy rodzaj postępowania:
fimoza – stulejka (uniemożliwione zsunięcie napletka przez żołądź prącia, do dołu – wąski otwór, do zwężenia dochodzi z najróżniejszych powodów – zranienia, chronicznego zapalenia, wad wrodzonych);
parafimoza – załupek (uniemożliwione zsunięcie napletka przez żołędź prącia, do góry – prowadzące do upośledzenia krążenia i obrzęku tej części, zaciska się na żołędzi).
Obie metody operacji – obrzezanie i plastykę Buriana można przeprowadzić przy całkowitym znieczuleniu, z kilkugodzinową, ewentualnie jednodniową hospitalizacją. Można też przeprowadzić tą operację i przy miejscowym znieczuleniu, ambulatoryjnie, kiedy to po operacji pacjent odchodzi do domu. Używamy rozpuszczalnych szwów, których nie trzeba usuwać. Konieczna jest abstynencja seksualna przez około 3-4 tygodnie.
Wiele pytań mężczyzn jest zamierzona na tematy dotyczące możliwości powiększania penisa, ewentualnie jego przedłużania. Należy uśwadomić sobie, że podczas tego zabiegu chirurgicznego mogą pojawić się przeszkody, zwiększające ryzyko komplikacji. Jeśli by rzeczywiście doszło do jakichkolwiek komplikacji, tak mogą one doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia penisa. Nie tylko ze strony jego budowy anatomicznej, ale i ze strony funkcjonalności (deformacje penisa, problemy z erekcją, itp.)
Powiększanie penisa
Przedłużanie
Przedłużenie i ewentualne zwiększenie grubości członka. W istocie chodzi o kilka zabiegów, proponuje się stosowanie ich połączenia.
Najmniej inwazyjna jest sama liposukcja, przeprowadzona w obszarze trzonu penisa w celu osiągnięcia zadowalajacego efektu. Przy zastosowaniu tej metody ryzyko pojawienia się komplikacji jest minimalne, niemal zerowe.
Nastepną metodą jest odłączenie ciał więzadła wieszadłowego penisa od kości łonowej. Jest to metoda bardziej inwazyjna, ponieważ cięcie jest prowadzone powyżej trzonu penisa. Odłączenie więzadła wieszadłowego penisa wiąże się z pewnym ryzykiem i może prowadzić do większego niebezpieczeństwa powodującego zranienie penisa podczas kontaktu płciowego. Ten zabieg może mieć negatywny wpływ na samą erekcję, co jest kolejną możliwą komplikacją tej operacji.
Po tej operacji konieczne jest noszenie specjalnego bandażu z ciężarkiem w celu zapewnienia prawidłowego procesu rekonwalescencji, która trwa kilka tygodni. Nienoszenie bandaża mogłoby doprowadzić do skórcenia penisa do jego wcześniejszej długości.
Pogrubianie członka
Najlepiej jest wykorzystać własną tkankę – najcześciej chodzi o tkankę tłuszczową:
lipofilling – najdelikatniejsza, metoda mało skomplikowana, jednak efekt jest mniej zauważalny niż w przypadku innych metod i krócej się utrzymuje.
Tkanka jest pobierana np. z dolnej części brzucha i aplikowana za pomocą igieł pod skórę penisa.
tłuszczowo-skórny (corium) implant – skóra wraz z podskórnym tłuszczem zostaje pozbawiona powierzchniowej warstwy naskórka i jest włożona przez małe nacięcia pod skórę penisa, po jego bokach.
Tkankę pobiera się z brzegów dolnych części pośladków, wykonując tzw. eliptyczne wycięcie tkanki z obu stron. Ranę w tym miejscu zszywa się, tak aby powstała blizna, która jest ułóżona w fałdzie pod pośladkami.
Metoda ta jest obciążona wyższym ryzykiem nekrozy (obumierania) implantowanej tkanki, zropień, itp. Po obu stronach, ewentualnie tylko na jednej. Konieczne jest odpowiednie schładzanie i ograniczenie aktywności fizycznej przez 4-8 tygodni. Efekt końcowy przy tej metodzie jest bardziej zauważalny i długotrwały.
Nastepna metoda polega na zastosowaniu najróżniejszych implantów penisa pomagających nie tylko przy zwiększeniu objętości ale i funkcji, a to już raczej dziedzina neurologii.
Ważne jest, aby poznać wyobrażenia pacjenta o efektach operacji oraz poznać powody, dla których pacjent chce poddać się takiemu zabiegowi. Dzięki temu specjalista dowie się, czy jest w stanie spełnić życzenie pacjenta i ewentualnie czy pacjent jest gotowy zaakcpetować pewien rodzaj kompromisu. Ma to znaczenie we wszystkich zabiegach chirurgii plastycznej.
Opracowano we współpracy z: MUDr. Josef Hrbatý
